ในความรู้สึกของมานิกานั้น...กานติมาคือเพื่อนรัก ที่เธอต้องปกป้องดูแลและทะนุถนอม ในความรู้สึกของกานติมาก็เช่นเดียวกัน...มานิกาก็คือเพื่อนรัก..ที่เธอเฝ้าห่วงใยและดูแลเอาใจใส่ในทุกๆ เรื่อง
‘เพื่อน’ นั่นคือความสัมพันธ์ที่เป็นมาเสมอ..ตลอดระยะเวลาสิบกว่าปีที่ยาวนาน หากแต่...มันไม่น่าเชื่อเลยว่า..ความสัมพันธ์ที่ยาวนานเช่นนั้น..จะถูกทำลายลง..ในเวลาเพียงชั่วข้ามคืน
เพียงชั่วข้ามคืนเท่านั้น...ที่คำเพื่อน..ได้ถูกทำลายลง..และแทนที่ด้วยคำๆ อื่น ความรู้สึกแบบอื่น..ซึ่งทั้งสองคนไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามันมีอยู่..ไม่เคยรู้มาก่อนเลย..ว่าบางสิ่งบางอย่างนั้น..มันได้ก่อตัวขึ้นมาอย่างเงียบๆตลอดระยะเวลาสิบกว่าปีที่ผ่านมา
ภายใต้คำว่าเพื่อน...หากแต่กลับมีอะไรที่มากกว่านั้นซุกซ่อนอยู่...อะไรบางอย่างที่ผูกพัน..ลึกซึ้ง..และหอมหวานมากกว่าคำว่าเพื่อนเป็นไหนๆ
อะไรบางอย่าง...ที่มันมีอิทธิพลอย่างมากมาย..และกำลังเขย่าหัวใจของทั้งสองคนให้หวั่นไหวอยู่ในขณะนี้
อะไรบางอย่าง...ที่ทำให้สับสน..จับต้นชนปลายไม่ถูก..หากแต่ก็กลับสุขใจที่ได้สัมผัสมัน
และอะไรบางอย่างที่ว่านั้น....มันเรียกว่า...ความรัก!!