เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้ววางไม่ลง ด้วยรสชาติกลมกล่อม พอดีๆ ไม่ดรามามากไป แต่ก็ไม่เบาหวิวเสียทีเดียว ตัวละครก็น่ารัก น่าชัง มีชีวิตชีวากันทีเดียวเชียว ขอแนะนำผลงานเรื่องนี้ของสีฟ้าน้ำทะเลค่ะ ทั้งคู่เอก คือวริธรกับข้าวหอม และคู่ของน้ำเดือด เอ๊ยลำธารกับคุณหนูอรอินทุ จนมาถึงคู่ของโรมกับมุกอันดาค่ะ 
 
พิมพ์ครั้งแรกเมื่อตอนปี 2559ค่ะ แล้วหนังสือหมด เลยเอามาจัดหน้า วาดปกใหม่ ทำไซซ์ใหม่ เพราะอยากให้อ่านกันค่ะ มันน่ารักจริงๆ นะ ลองไปหาโหลดตย.ในเมพมาอ่านก่อนก็ได้ค่ะ
 
เรื่องนี้ตัวละครน่ารักทุกตัวค่ะ นิสัยไม่ดีบ้างแต่ก็น่ารักอยู่ดี แม้แต่คุณหญิงแม่ที่น่าจะร้ายสุดก็เถอะ คือมีชีวิตชีวา มีความเป็นมนุษย์ มีความกลมดีค่ะ ลองอ่านตย.บางตอนนะคะ
 
=================================
 
“เค้าไม่ได้ผิดปกตินะจะชอบผู้หญิงด้วยกันได้ยังไง”
พอหลุดปากไปแล้วอรอินทุก็ชะงัก เห็นลำธารเมินมองไปทางอื่น ซ่อนสีหน้าเจื่อน
 
“เจ็บนะเนี่ย” ลำธารพูดเบาๆ เจ็บจริงๆ ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้ตัวแสดงแทน
 
“อ่า...เค้าไม่ได้ตั้งใจ” อรอินทุรีบบอก “เค้าแค่จะหมายความว่าเค้าไม่เหมือนคนพวกนั้น”
 
“คนพวกนั้นที่อินทุว่า ก็คือเค้านี่ใช่มั้ย” พวกผู้หญิงที่ชอบผู้หญิงด้วยกัน ที่อรอินทุไม่ยอมเป็นพวกเดียวกัน
 
“คือ...เค้าไม่ได้หมายความไปในทางที่แย่”
 
แต่มันก็แย่ ลำธารรู้ว่าอรอินทุมีปัญหากับการยอมรับเรื่องหญิงรักหญิง เธอจึงพยายามจะทำใจให้ได้ว่าอรอินทุเป็นอย่างนั้น ซึ่งมันก็ยากเหลือเกิน ยิ่งเวลาฟังอีกคนพูดออกจากปากอย่างนี้มันยิ่งยาก
 
“ทำไมเหรออินทุ เค้ามีสามตาหรือว่าสี่หู อินทุถึงบอกว่าผิดปกติ” ลำธารแกล้งพูดเหมือนเป็นเรื่องตลกขำขัน แต่เสียงหัวเราะก็ฝืดเฝื่อนขมขื่นจนแทบจะคล้ายเสียงร้องไห้
 
อรอินทุก็ไม่รู้จะแก้ตัวยังไง เธอไม่อยากให้ลำธารรู้สึกไม่ดี แต่ก็คงไม่ทันแล้ว หน้าทะเล้นของลำธารดูจืดเจื่อนอย่างเห็นได้ชัด
 
“เค้า...เค้าขอโทษ...”
 
“ช่างเถอะ เค้าเข้าใจ”
 
ลำธารตัดบทเมื่อเห็นเพื่อนคนสวยมีท่าทางลำบากใจ ทั้งที่ความจริงไม่รู้เลยว่าจะทำใจให้เข้าใจได้ยังไง แค่รู้ว่าลำธารชอบผู้หญิงด้วยกัน อรอินทุยังโกรธขนาดนี้ นี่ถ้ารู้ว่าจริงๆ แล้วเธอชอบใคร เรื่องมันคงแย่กว่านี้ และลำธารก็จะไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้น
===============